klasycznej definicji
Encyklopedia PWN
logik, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli lwowsko-warszawskiej szkoły filozoficznej.
sformułowane 1687 przez I. Newtona 3 podstawowe prawa dynamiki klasycznej.
stosowane od XIX w. określenie dziedzin twórczości artystycznej percypowanych wzrokowo, obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę, rzemiosło artystyczne.
przepis postępowania prowadzący do rozwiązania ustalonego problemu, określający ciąg czynności elementarnych, które należy w tym celu wykonać.
architektura
sztuka tworzenia ładu w otoczeniu w celu dostosowania go do zaspokojenia wielorakich fizycznych, materialnych i kulturowych potrzeb ludzi przez planową przemianę naturalnego środowiska oraz budowanie form i wydzielanie przestrzeni o różnym przeznaczeniu.
[łac. < gr. architéktōn ‘budowniczy’],
ekspansjonizm
zaborcza polityka państw dążących do ekspansji — zajmowania nowych terytoriów i pozyskania nowych rynków zbytu oraz ekonomicznego i politycznego podporządkowania sobie innych państw.
[łac. expansio ‘rozszerzanie (się)’],
